Let' s dance...

Χορός, δύναμη στο σώμα, ισορροπία στην ψυχή!

Η μουσική συμβάλλει στην ψυχική ισορροπία και ο χορός είναι μια δυνατότητα έκφρασης, μια διέξοδος από την καθημερινότητα και το στρες. Μέσα από τον χορό διδάσκεται κανείς να στέκεται και να περπατάει σωστά, ελέγχοντας το σώμα του. Επίσης αυξάνει το ρυθμό του μεταβολισμού, βοηθάει στις καύσεις του οργανισμού και επομένως συμβάλλει στην απώλεια κιλών.

Ο χορός ταιριάζει σε όλους, ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας και δεν απαιτούνται ιδιαίτερες ικανότητες αλλά μόνο θέληση. Ας διαλέξουμε αυτόν που μας ταιριάζει και ας κάνουμε μια αρχή τα ωφέλη είναι πολλαπλά...

             

Waltz

Ο βασιλικός χορός. Ο χορός που συνδέθηκε όσο κανένας άλλος με τον πρώτο γαμήλιο χορό του ζευγαριού. Απαλή, συνεχόμενη κίνηση, ισορροπία, ωραίο παρουσιαστικό, έντονο ύψος- βάθος. 

Ανήκει στην κατηγορία των περιστρεφόμενων χορών σε ζεύγη και διακρίνεται για την υπερήφανη και κομψή του κίνηση. Θεωρείται ο κυρίαρχος χορός της ισορροπίας, περιλαμβάνει πολλές στροφές και αποτελεί εξαιρετική γυμναστική για τα πόδια. Τα κύρια είδη του είναι δύο: Το βιενέζικο βαλς με γρήγορα κυκλικά βήματα και το μοντέρνο, που διακρίνεται για τις απαλές του κινήσεις.

Το βαλς προέρχεται από τη γερμανική λέξη «waltzen» που σημαίνει «στροφή». Χορεύεις σε ρυθμό ¾ κάνοντας στροφές γύρω από έναν νοητό άξονα στη μέση του ζευγαριού και δίνοντας έμφαση στο πρώτο βήμα.

Το βαλς αποτέλεσε μόδα στη Βιέννη περίπου το 1770. Παρά την ύπαρξη πολλών δημοφιλών υφών μουσικής, πολλοί συνθέτες όπως ο Μότσαρτ έγραψε πολλά βαλς για τους χορευτές της Βιέννης.

Όταν ο χορός από τις επαρχίες της Αυστρίας και τη Βιέννη άρχισε να μετεξελίσσεται και να αποκτά την σημερινή του μορφή, ταξίδεψε και αγαπήθηκε και στο Παρίσι, μέσω των στρατιωτών του Ναπολέοντα. Σ’ ένα Παρίσι που σημειωτέον εκείνη την εποχή διέθετε πάνω από 700 αίθουσες χορού. Πρόσφορο έδαφος δηλαδή για την ανάπτυξη νέων ρευμάτων στις τέχνες και ιδιαίτερα στο χορό. Από κει βέβαια δεν ήταν δύσκολο να περάσει τα στενά της Μάγχης και από κει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και στις μεγάλες πίστες των Ηνωμένων Πολιτειών, τις οποίες δεν τις κατέκτησε, με την πρώτη, λόγω του νέου στιλ της κλειστής στροφής που εισήγαγε, είδος άγνωστο για τους καουμπόηδες της δύσης. Πρόβλημα δημιούργησε και το αγκάλιασμα της μέσης της γυναίκας από τον παρτενέρ του. 

Στις αρχές του 1830 το βαλς γίνεται αρκετά δημοφιλές, κυρίως λόγω δύο αυστριακών συνθετών, του Lanner και του Strauss. Έτσι αποκτά και επίθετο: βιεννέζικο βαλς. Γρήγορο και νευρικό (55- 60 μέτρα το λεπτό), νεανικό για την εποχή του. Ωστόσο το γρήγορο τέμπο δεν υιοθετήθηκε απ’ όλους.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες το βαλς βρήκε τη θέση του στη Νέα Υόρκη και στη Φιλαδέλφεια. Κατά τον 19^ο αιώνα η υψηλή κοινωνία των ΗΠΑ υιοθετεί δύο είδη βαλς σε βραδύτερους ρυθμούς, με βήματα που γλιστράνε στο έδαφος. Φήμες λένε ότι η πρώτη φορά του χορεύτηκε το βαλς στην Αμερική ήταν το 1834 στη Βοστόνη. Στην πλέον «ευρωπαϊκή» πόλη των ΗΠΑ και στο σπίτι κάποιας κυρίας Beacon Otis, ο κ. Lorenzo Papanti δίδαξε για πρώτη φορά τον παράξενο αυτό χορό.

Σ’ όλο τον 19^ο και στις αρχές του 20^ο αιώνα, το σύνηθες 3/4 γνώρισε παραλλαγές πάνω σε 2/4, 6/8, ή 5/4. Κάποιες άλλες παραλλαγές μπορούμε να εντοπίσουμε σε διάφορες χώρες, με κυριότερες το Περού, το Μεξικό και τη Βενεζουέλα στην Αμερική και βέβαια η Mazurka στην Πολωνία.

 

Tango      

O χορός της φωτιάς. Δίνει φινέτσα στο χορό, περιέχει ασύμμετρες και πρωτότυπες φιγούρες, κοφτές, δραματικές και δυναμικές κινήσεις, απόλυτος έλεγχος σώματος και πίστας.

Γεννήθηκε κατα το 19ο αιώνα από τους τοπικούς λαϊκούς χορούς της Αργεντινής. Η διαμόρφωση του στυλ του περιέχει πολλά στοιχεία από Βραζιλία Ισπανία και Μεξικό. Εμφανίστηκε κατα τη διάρκεια του 1919-1914 στην Αμερική αλλά απαγορεύτικε το 1930 καθώς θεωρήθηκε άκρως προκλυτικός και ερωτικός χορός εξαιτίας της στενής επαφής των σωμάτων και ορισμένων φιγούρων.

Έχει χαρακτηριστεί ως σύγχρονος χορός τις φωτιάς γιατί οι φιγούρες του είναι συγχρόνως δραματικές και δυναμικές, οι κινήσεις απαλές και κοφτές.Είναι ο χορός που η γυναίκα αφήνει να φανούν τα πόδια της μέσα από άνετα φορέματα με αέρινα υφάσματα, καθώς και το μπούστο μέσα από το ντεκολτέ, ενώ αντίστοιχα ο άντρας προβάλλει το μπροστινό μέρος των γοφών, φορώντας στενά υφασμάτινα παντελόνια. Εξάλλου, η φιγούρα, που ονομάζεται κόρτε και στην οποία ο καβαλιέρος «κολλάει» την ντάμα πάνω του, είναι η πλέον χαρακτηριστική που επιβεβαιώνει το στόχο των δύο πλευρών για την ανάδειξη των ιδιαίτερων αυτών σημείων του σώματος τους. Ο χορός απαιτεί ευελιξία, ως εκ τούτου οι καθηγητές προτείνουν να αποφεύγονται τα σκληρά υφάσματα όπως είναι το τζιν. 

 

Rumba 

O χορός του έρωτα. Η Rumba είναι ένας χορός που έχει την καταγωγή του στην Κούβα. Έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής γύρω στο 1890 στην Αβάνα. Η σημερινή του μορφή παραμένει από τα μέσα της δεκαετίας του 1940, μετά από τη συγχώνευση των δύο βασικότερων τύπων της Rumba (του Danzón και του Son Montuno) σε  ένα ενιαίο στυλ. Η Rumba θεωρείται από τους πιο ερωτικούς χορούς, όχι μόνο επειδή αναδεικνύει θαυμάσια τις γραμμές του γυναικείου σώματος, αλλά και λόγω του ρυθμού, των κινήσεων και του συναισθήματος που αποπνέουν οι χορευτές.

 Η σημερινή κοινωνική Ρούμπα που κατέκλυσε την Αμερική γύρω στο 1930, είναι μια μακρινή συγγενής των γοητευτικών χορών των ιθαγενών. Η Ρούμπα είναι ένας ευχάριστος ρυθμός που τον χαρακτηρίζει η απαλή, εύκαμπτη κίνηση των γοφών και ένας μάλλον βαρύς βηματισμός. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που το άλλο όνομα της Rumba είναι «ο χορός του έρωτα».

 

Mambo                                      

Ο χορός των επιδείξεων. Εμπνευστές θεωρούνται και πάλι οι σκλάβοι της Κούβας. O ρυθμός του mambo κατακλύζει μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα τα κλαμπ της Αβάνας και σταδιακά περνάει στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα. Αλλάζοντας χαρακτηριστικά στη διαδρομή του, καθιερώνεται με τη μορφή που γνωρίζουμε σήμερα.  

O ρυθμός του είναι λίγο πιο γρήγορος από αυτόν της ρούμπα και επομένως χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια για να ακολουθήσει κανείς τα βήματα. Έχει ίδια τεχνική, ενώ περιλαμβάνει πολλές στροφές και ανεξάντλητο συνδυασμό από φιγούρες. Θεωρείται δύσκολος χορός, γιατί απαιτεί μεγάλη ακρίβεια στις κινήσεις. Μπορεί να χορεύει με ανεξάντλητο συνδυασμό από φιγούρες ανάλογα με την διάθεση του χορευτή.

Στην πραγματικότητα, το Mambo είναι ο χορός που παρουσιάστηκε στην Αβάνα από το μουσικό Perez Prado το 1940, προκειμένου να προωθήσει την ομόνυμη μουσική. Και όμως, ξεκινώντας από την πόλη του Μεξικού, η μουσική αυτού του ανθρώπου δημιούργησε μια πραγματική επανάσταση που εξαπλώθηκε και αγαπήθηκε σε ολόκληρο τον κόσμο.

Cha cha cha

O χορός του φλερτ. Η ιστορία του Cha-cha ξεκινάει το 1952 από τον Pierre Lavalle, ιδρυτή του τμήματος Latin χορών του I.S.T.D., ο οποίος ανακάλυψε αυτό το Κουβανέζικο στυλ του Mambo (ή Rumba κατά άλλους) και το έφερε στην Ευρώπη. 

Πολλά έχουν γραφτεί για την Ρούμπα και το Μάμπο ενώ για την ιστορία του τσα, τσα, τσα έχουν γραφτεί πολύ λιγότερα. Πιθανόν το ταυτίζουν με το Μάμπο. Παρόλα αυτά έχει πολλά δικά του στοιχεία που το κάνουν έναν τελείως διαφορετικό χορό. Ο ρυθμός του είναι μέτριος και κοφτός. Είναι ένας αυθόρμητος χορός, που χωρίς να το θέλει κανείς αφήνει τον εαυτό του και τα αισθήματα του να παρασυρθούν από τον ρυθμό.

Δεν θα μπορούσε παρά να ονομαστεί χορός του φλερτ, αφού πρόκειται για ένα συνεχές παιχνίδι μεταξύ καβαλιέρου και ντάμας. Είναι αυθόρμητος και απαιτεί ιδιαίτερη δεξιοτεχνία στα πόδια. 

Samba 

O χορός του κεφιού. Η Samba είναι ένας ζωντανός ρυθμικός χορός, ο χορός του κεφιού, του καρναβαλιού και της σαμπάνιας, είναι ένας καθαρά Βραζιλιάνικος χορός βασισμένος σε νέγρικους ρυθμούς. Έγινε πρώτα γνωστή στο Ρίο Ντε Τζανέιρο και αργότερα οι χορευτικές μελωδικές νότες της χρησιμοποιήθηκαν από διάφορους λατινοαμερικάνους συνθέτες κατακτώντας τον κόσμο.
 Η Σάμπα εμφανίστηκε στην Νέα Υόρκη το 1929 όπου εξελίχθηκε σε έναν πολύ δημοφιλή χορό. Στην νότια Αμερική, όπου και πατρίδα της, η Σάμπα χορεύεται σε μέτριο έως αργό ρυθμό, ενώ στις Ηνωμένες Πολιτείες ο ρυθμός της είναι πολύ γρήγορος., και άρχισε να γίνεται γνωστός με την εμφάνιση της ομόνυμης μουσικής στα τέλη του 19ου αιώνα. Στην πραγματικότητα, η Samba δεν είναι ένας χορός αλλά μια ομάδα χορών της Βραζιλίας με κάποια κοινά χαρακτηριστικά, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο στυλ Samba που να θεωρείται με βεβαιότητα ως γνήσιο. 

Είναι ο πιο δυναμικός χορός από τους λάτιν και ο δυσκολότερος τεχνικά. Απαιτεί πολύ δυνατή κίνηση στα πόδια, στους γοφούς και στο πάνω μέρος του σώματος, ενώ χρειάζεται απόλυτος έλεγχος της κίνησης, ώστε να μη χάνεται το βήμα.

Flamenco

Ο χορός φωτιά. Η κουλτούρα των ισπανών τσιγγάνων είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το συγκεκριμένο χορό. Για την προέλευση της λέξης Flamenco υπάρχουν διάφορες εκδοχές, εκ των οποίων η πιο διαδεδομένη συνδέει το χορό με τους Φλαμανδούς στρατιώτες των ισπανο-βελγικών συνόρων, οι οποίοι διακρίνονταν για την αυτοπεποίθηση και την υπερηφάνειά τους. 
Το φλαμένκο είναι γνωστό για το ιδιαίτερα υπεροπτικό, αγέρωχο ύφος του και τα έντονα χτυπήματα του ποδιού στο έδαφος. Στηρίζεται σε ένα βασικό βηματολόγιο, αλλά μπορούν να υπάρξουν πολλοί αυτοσχεδιασμοί. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η αντοχή και το σωστό στήσιμο του κορμιού, ενώ απευθύνεται σε γυναίκες και άνδρες οποιασδήποτε ηλικίας.

 

 

 

 

Rock 'n' Roll

Ο χορός των parties. Έντονος, δυναμικός ρυθμός που ξεσηκώνει, απεριόριστη δυνατότητα αυτοσχεδιασμών, ταχύτητα στα πόδια.

Γεννήθηκε στην νότια περιοχή των Η.Π.Α και έχει λατινοαμερικάνικες επιρροές. Η πρώτη εμφάνιση έγινε το 1940 αλλά δεν έγινε αμέσως συμπαθής λόγω της άγριας μορφής και των ακροβατικών φιγούρων. Αυτός όμως ο ευχάριστος και ενεργητικός ρυθμός αγαπήθηκε και κατέκλυσε τον κόσμο μετά τη δεκαετία του ’50.

Σε μια εποχή που η νεολαία διψούσε για ενεργητικότητα και δράση, το Rock ’n’ roll έρχεται να δείξει την αντίδραση των νέων στο συντηρητισμό, τις απαγορεύσεις και το διάχυτο ρατσισμό της μεταπολεμικής περιόδου. Με λατινοαμερικανικές επιρροές και καταγωγή από το Νότο των ΗΠΑ, η άγρια μορφή και οι ακροβατικές φιγούρες του Rock ’n’ roll χρειάστηκαν 20 χρόνια για να γίνουν αποδεκτές και να αποκτήσουν τελικά φανατικούς οπαδούς σε όλο τον κόσμο. Δικαίως κατέχει τον τίτλο του «βασιλιά των πάρτι». Έχει έντονο ρυθμό και πολλά σηκώματα των ποδιών, βασίζεται σε ένα απλό βήμα, αλλά παρέχει τη δυνατότητα απεριόριστων αυτοσχεδιασμών. Απαιτεί μεγάλη δεξιοτεχνία και θεωρείται ιδιαίτερα δύσκολος χορός, επειδή συνδυάζει ταχύτητα και τεχνική. Πρόκειται για εξαιρετικά έντονη αεροβική άσκηση, που απαιτεί καλή φυσική κατάσταση. Αν θέλετε να εκτονωθείτε, τότε είναι ο ιδανικός χορός για σας!

Oriental 

Ο ανατολίτικος. Όσο παράδοξο και αν φαίνεται, το οριεντάλ ξεκίνησε ως αποκλειστικά ανδρικός χορός. Αν και δεν γνωρίζουμε τον ακριβή τόπο προέλευσής του, το σίγουρο είναι ότι εκφράζει ανατολίτικη νοοτροπία και κίνηση.

 Σε αντίθεση με το χορό της κοιλιάς (με τον οποίο συχνά συγχέεται), το οριεντάλ περιλαμβάνει κινήσεις σε όλο το σώμα και όχι μόνο στην κοιλιακή χώρα. Είναι πολύ ρυθμικός και βασικό ρόλο παίζουν τα πόδια, που είναι υπεύθυνα για τις κινήσεις των γοφών. Αν και φαίνεται ιδιαίτερα ελεύθερος, βασίζεται σε αυστηρούς κανόνες και χρειάζεται τεχνική. Απαιτεί ευλύγιστο σώμα, ώστε να αποδίδεται όμορφα η κίνηση, και χρειάζεται αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα για να περάσει ο ρυθμός σε κάθε μέρος του σώματος.